សំបុត្រចំហចំពោះកូនស្រីវ័យជំទង់របស់ម៉ែ

កូនស្រីម្ដាយ

ក្នុងជីវិតរស់នៅ ចូរកូនមានខ្លួនឯងជាទីពឹង ដូចពាក្យប្រៀនប្រដៅរបស់ព្រះបរមគ្រូថា អត្តហិ អត្តនោ នាថោ “ខ្លួនទីពឹងខ្លួន”។

កូនកុំរំពឹងលើម្ដាយ លើឪពុក។ ម្ដាយឪពុកគ្រាន់តែជាអ្នកជួយចម្លងជីវិតថែរក្សាកូន ទម្រាំកូនមានខ្លួនឯងដែលរឹងមាំអាចឈរដោយខ្លួនឯងបាន។ ក្នុងពេលដែលកូនមានម្ដាយឪពុកជាទីពឹង កូនកុំខ្ជះខ្ជាយពេលវេលា ត្រូវប្រឹងប្រែងរៀនសូត្រ យកចំណេះជំនាញ និងរៀនពីសង្គមឱ្យបានច្រើន។ កូនត្រូវសន្សំទុននេះ ដើម្បីអនាគតរបស់កូន។ អនាគតរបស់់កូន បានមកពីការប្រព្រឹត្តក្នុងបច្ចុប្បន្ននេះ។

កូនស្រីម្ដាយ កូនកុំរំពឹងពីមិត្តភក្តិស្លាប់រស់ ថាគេនឹងស្មោះហើយល្អចំពោះកូនមិនប្រែប្រួល។ កូនត្រូវដឹងថា មនុស្សខ្លះចូលមកក្នុងជីវិតយើង ដើម្បីជាមេរៀនឱ្យយើងដឹងថា គួររើសមនុស្សបែបណាមកជាមិត្តជិតខ្លួន។ កូនត្រូវចាំថា ក្នុងពេលដែលងងឹតបំផុត សូម្បីតែស្រមោលខ្លួនកូនក៏មិននៅជិតកូនដែរ។

កូនស្រីម្ដាយ បើកូនមានបុរសដែលជាទីស្រឡាញ់ក្នុងជីវិត កុំស្រឡាញ់គេហួសពេក កុំទុកចិត្តគេហួសពេក កុំរំពឹងថាគេនឹងល្អចំពោះយើងមិនប្រែហួសពេក។ ពាក្យថា “ហួសពេក” ច្រើនតែផ្ដល់មកឲ្យកូនវិញនូវក្ដីអស់សង្ឃឹម។ កូនត្រូវចេះទុកចំណែកណាមួយ ដើម្បីជាការដាស់តឿនស្មារតីកូនជានិច្ចកាល។

កូនស្រីម្ដាយ រស់នៅដោយសប្បាយចិត្ត គឺរស់នៅដោយពេញចិត្តនូវអ្វីដែលខ្លួនមាន រៀនគិតមើលតែរឿងល្អៗ។ កូនកុំរំពឹងច្រើនពេកពីមនុស្សជុំវិញខ្លួនកូន និងកុំតាំងខ្លួនជាជនរងគ្រោះនៃគ្រប់បញ្ហា។ ជីវិតកូនជារបស់កូន សុភមង្គលកូន អាស្រ័យលើការគិតនិងការប្រព្រឹត្តរបស់កូន។ កូនកុំដាក់បន្ទុកនេះឬផ្ញើវាលើអ្នកណាទាំងអស់។ សូមកូនម្ដាយមានសុខភាពផ្លូវចិត្តដែលល្អនិងរឹងមាំដើម្បីប្រឈមនឹងបញ្ហាទាំងឡាយក្នុងជីវិត។

ពីម្ដាយម្នាក់

#រក្សាសិទ្ធដោយ
#sochivy